FAKİRLİĞİN TEŞVİKİ

Türkiye Cumhuriyeti'nin 2012 Mayıs ayındaki hükümetinin bir üyesi "evli ve 3 çocuklu asgarî ücretli vatandaşlardan vergi alınmadığını" açıklamış.
16 yaşından büyüklerin aylık asgarî ücretinden kesilen gelir vergisi 113 TL; yıllık 1356 TL.
Yıllık ek 1356 TL ile bir çocuk yerine 3 çocuk yetiştirilmesini önermek, aileleri fakirleşmeye ve fakir kalmaya teşvik etmekle eş anlamlı.
Dinci elitlerin, çoğunluğu fakir kişilerin oylarıyla hükümette kalmayı amaçlayarak fakir aile yaratmayı teşvik etmeleri üzücü.
Kayıt dışı ekonomik faaliyetleri engellemek için düşünüldüğünü tahmin ettiğim bu adımın beklenmedik olumsuz etkilerini bu toplum uzun yıllar yaşayacak.
Ulus olmanın önemli bir koşulu, tüm çalışanların gelirleri oranında ortak harcamalara katkı yapmalarıdır. Doğru seçenek, vergi dilimlerinin ilk basamağında oranın %5 olması, sonra da kademeli artmasıdır.

YENİ YEŞVİK SİSTEMİ

Büyük bir iş başarılmış gibi sunulan yeni teşvik sistemi hiçbir yenilik içermiyor. 1997 yılı verileri kullanılarak 9 ilin altyapısını irdeleyen araştırmamızı en son 2003 yılı verilerini kullanarak yenilemiş 2004 yılında il bazında kalkınma planı yapılması gerektiğini yazmıştım: http://www.maoner.com/iller.htm

"Ekonomik kalkınma, sosyo-kültürel gelişme, teknolojik ilerleme, siyasî olgunlaşma, ekolojik koruma"yı göz önüne alarak yaşam kalitesini yükseltmeyi amaçlamayan, odaklanmış projeleri içermeyen bir teşvik sisteminin düşünülen etkileri yapması mümkün değil.

İnsanları çok çocuk yapmaya iten, dindar olmayı ülkenin önemli bir meselesi gibi algılayan yönetim anlayışının, yaşam kalitesini hızlı bir şekilde yükseltmesi mümkün değil.

1957 yılında Erzurum'da kurulan Atatürk Üniversitesi'nin,1971'de Kayseri'de kurulan Erciyes Üniversitesi'nin, 1975'de Samsun'da kurulan Ondokuz Mayıs Üniversitesi'nin, 1992'de Muğla'da kurulan Muğla Üniversitesi'nin varlıklarının şehirdeki ve ildeki yaşam kalitesini ne kadar arttırdığını ölçmemiz ve anlamamız gerekiyor.

Ondokuz Mayıs Üniversitesi Hukuk Fakültesi öğrencilerinin, bulundukları yerleşim noktasındaki halkın tutuculuklarından şikayetini basında okuduk.
Sosyo-kültürel değişimi amaçlamayan bir teşvik sisteminin hiçbir katkısı olmayacak.

BÖLGESEL KALKINMA ÜZERİNE

Gazetelere yansıyan BİR habere göre Zorlu Holding Tekstil Grup koordinatörü bir tekstil tesisini doğu illerinden birine taşımak için
devletin kendilerine 100 milyon $ ödemesi gerektiğini açıklamış. Bunun herkes için geçerli olduğunu söylemiş. 10 tesis taşınacaksa 1,0 milyar $ ödeme yapılması gerekecek.

Ben farklı bir öneri yapacağım. TC hükümeti 100 milyon $'ı GAP İdaresi'ne aktarsın. GAP İdaresi bölge üniversitelerindeki lisans bitirme, MS/MBA tez, PhD tez projelerine finansal destek versin. Bu projelerin sonuçları illerdeki sanayi ve ticaret odalarının üyelerine sunulsun. Şirketler tarafından seçilenlerin ticarî uygulamasına GAP İdaresi "girişim sermayesi" yaklaşımıyla %10 ortak olarak destek versin. 100 milyon $'ı da yılda 10 milyon $ olmak üzere 10 yıl süre ile kullansın. Yıllık kullanım miktarı yüksekten başlayıp azaltılabilir. 5. yıldan itibaren ilk yıllarda yapılan yatırımlardan gelir elde edilmeye başlanabilir: 15, 14, 13, 12, 11, 9, 8, 7, 6, 5

Bu model, tesisini doğu illerine taşımak için tesis başına 100 milyon $ isteyen sanayicinin modelinden daha fazla katkı yapar ve yerel teknolojik, ekonomik, ticarî kapasite gelişmesini sağlar.